Współczesne procesy suburbanizacji w kontekście historycznych miast-ogrodów na przykładzie Szczecina

W oparciu o założenia Ebenezera Howarda dotyczące projektowania nowej wizji miast w formie miast-ogrodów w Szczecinie na początku XX wieku powstały kameralne osiedla mieszkaniowe na niegdysiejszych obrzeżach miasta. Dziś, po około 100 latach od ich utworzenia, dzielnice te są integralną częścią tkanki miejskiej. Ich willowy charakter, dojrzała zieleń i bliskość centrum miasta powodują, że są one najbardziej pożądanymi miejscami do zamieszkania. W zestawieniu z intensywnym rozwojem mieszkalnych suburbiów Szczecina obserwujemy liczne różnice, które pozwolą nam zrozumieć fenomen ponad stuletnich dzielnic, a zarazem będą stanowiły wytyczne do planowania i uniknięcia ponownych błędów w zagospodarowaniu przedmieść miasta.