Problemy kształtowania kolorystyki elewacji zabytkowych wrocławskich kamienic mieszczańskich przełomu XIX i XX w. – analiza na wybranych przykładach

artykule poruszono tematykę rewaloryzacji wrocławskich kamienic, głównie o rodowodzie XIX-wiecznym. Obecnie jednym z istotnych problemów konserwatorskich jest kolor fasad budynków, szczególnie tynkowanych, często znacznie odbiegający od pierwotnej kolorystyki obiektów. Autorka zwróciła uwagę na odrestaurowane w przeciągu ostatnich lat elewacje kamienic zlokalizowanych w bliskim sąsiedztwie wrocławskiego Starego Miasta oraz dawnych przedmieść: Odrzańskiego, Piaskowego i Oławskiego, którym przywrócono dawną świetność. W wielu obiektach z sukcesem odtworzono oraz wyeksponowano detal architektoniczny i pierwotną fakturę materiału, a także kolorystykę, popartą rzetelnymi badaniami struktury tynku. Są także przykłady „nowych” aranżacji historycznych elewacji. Zwartą niegdyś zabudowę kwartałową już od czasów powojennych zaczęto uzupełniać plombami, mniej lub bardziej udanymi w formie oraz pod względem kolorystycznym, często bez wzięcia pod uwagę uwarunkowań historycznych oraz kontekstu miejsca. W artykule zostaną omówione wybrane przykłady kamie-nic mieszczańskich, objęte masterplanem dzielnicy Nadodrze, odrestaurowane w pierwszych latach realizacji tzw. Programu stu kamienic.