Modelowanie procesu korozji siarczanowej w kominie żelbetowym

Kominy przemysłowe, z uwagi na charakter pracy i lokalizację, pracują w środowisku charakteryzującym się silnym oddziaływaniem korozyjnym na konstrukcje budowlane. Głównym źródłem negatywnych oddziaływań chemicznych są spaliny przepływające przez przewód kominowy, zawierające znaczne ilości związków siarki, które w określonych warunkach mogą wywoływać korozję siarczanową konstrukcji trzonu komina, a w konsekwencji prowadzić do obniżenia nośności i trwałości konstrukcji żelbetowych kominów. Celem pracy była próba jednolitego, możliwie prostego opisu procesu korozji siarczanowej jako superpozycji kilku sprzężonych procesów zachodzących w trakcie pracy komina, a w szczególności: a) przepływu spalin w przewodzie komina; b) dyfuzji jonów siarki w betonie trzonu komina z jednoczesnym tworzeniem się siarczanów; c) postępującej destrukcji betonu trzonu żelbetowego w wyniku korozji siarczanowej i w efekcie obniżania się nośności konstrukcji komina. Badania konstrukcji in situ są danymi wejściowymi dla powyższych procesów. Rozważania teoretyczne są ilustrowane wynikami analizy wybranego żelbetowego komina przemysłowego odprowadzającego spaliny o dużej zawartości związków siarki.