Ekspozycja reliktów architektonicznych we współczesnej tkance urbanistycznej. Zagadnienia prawne i konserwatorskie na przykładzie Wrocławia

Duże miasta europejskie charakteryzują się zazwyczaj złożoną historią i wielowarstwową strukturą architektoniczno-urbanistyczną. Obok obiektów zabytkowych ciągle użytkowanych pojawiają się w niej pozostałości niemożliwe do adaptacji, a mające dużą wartość historyczną. Przykładem mogą być liczne pozostałości miejskich umocnień we Wrocławiu. Celem artykułu jest przedstawienie na przykładzie Wrocławia sposobów ekspozycji reliktów architektonicznych, a także wskazanie dopuszczalnych na gruncie obowiązujących przepisów o ochronie zabytków sposobów tej ekspozycji i możliwości jej polepszenia.