Badania półprzejrzystych farb zolowo-krzemianowych stosowanych na betonowych i żelbetowych obiektach inżynierskich

Stosowanie półprzejrzystych farb zolowo-krzemianowych na betonowych i żelbetowych obiektach inżynierskich ma za zadanie poprawę walorów estetycznych, podkreślenie architektury obiektów historycznych oraz wpisanie ich w otaczające środowisko – np. w teren pozamiejski poprzez zastosowanie lokalnego materiału kamiennego, w teren miejski lub wręcz w enklawę zabudowy historycznej poprzez zastosowanie obudowy licowej dopasowanej do epoki – lub wyeksponowanie obiektu poprzez zastosowanie nowoczesnych rozwiązań i materiałów [1, 3]. Ideą wykorzystania półprzejrzystych farb zolowo-krzemianowych do powierzchniowego scalania kolorystycznego betonowych obiektów inżynierskich nie jest naniesienie kryjącej powłoki malarskiej, ale jedynie poprawa estetyki poprzez nieznaczne (w większym lub mniejszym stopniu) ujednolicenie koloru powierzchni betonu, z zachowaniem jego naturalnego wyglądu, tak aby przypominał on surowy, niemalowany beton lub imitację kamienia naturalnego [1]. Choć głównym celem stosowania tych farb jest poprawa estetyki, to pełnią one również funkcję ochronną dla betonu [2]. W artykule przedstawiono wyniki badań próbek badawczych wykonanych z zastosowaniem samodzielnej powłoki z laserunkowej farby zolowo-krzemianowej, z zastosowaniem tej samej powłoki z laserunkowej farby zolowo-krzemianowej i dodatkowej hydrofobizacji oraz próbek kontrolnych (niezabezpieczonych powłoką oraz hydrofobizacją). Badania przeprowadzono w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów – Filii Wrocław, Ośrodku Badań Mostów Betonów i Kruszyw w Żmigrodzie.