Badania dostępności architektoniczno- -urbanistycznej w Polsce. Studium przypadku

W z wiązku z w prowadzaniem i wdrażaniem w Polsce programu „Dostępność Plus” obserwuje się duże zainteresowanie projektowaniem uniwersalnym przy równocześnie niskim poziomie świadomości potrzeb, a także ograniczeń osób z niepełnosprawnościami. Artykuł przedstawia wybrane badania oraz płynące z nich wnioski w obszarze wdrażania dostępności architektoniczno-urbanistycznej dla osób z niepełnosprawnościami w miastach Regionu Górnego Śląska. Celem badań jest przede wszystkim gromadzenie niezbędnej wiedzy dla realizacji współfinansowanego przez Unię Europejską programu „Uczelnia dostępna”, którego Politechnika Śląska (miejsce pracy autorek) jest beneficjentem, oraz szeroko pojętych działań edukacyjnych. Przyjęta dla prowadzenia badań metoda to w głównej mierze Post-Occupancy Evaluation (POE), która służy głównie do prawidłowego przeprowadzenia procesu programowania funkcjonalno- -przestrzennego z wykorzystaniem badań literaturowych, eksperckich i partycypacyjnych. Podstawową ideą podjętych dociekań jest zasada Universal Design.