Źródła struktur funkcjonalnych obiektów przedszkolnych – ewolucja rozwiązań projektowych do roku 1945 na tle europejskim i polskim

Początek wdrażania w życie idei o wychowaniu przedszkolnym przypada na przełom XVII i XVIII wieku. Dotyczy to głównie funkcji opiekuńczej łączonej z zabawą. Zakres elementarnej nauki w wychowaniu przedszkolnym pojawia się pod koniec XVIII wieku. Dynamiczny rozwój instytucji przedszkolnych nastąpił w XVIII i XIX wieku wraz z eksplozją procesów urbanizacyjnych występujących w całej Europie. Rozwój dzielnic robotniczych, a właściwie całych miast-sypialń, był wynikiem industrializacji. Celem pracy jest przedstawienie źródeł struktur funkcjonalnych obiektów przedszkolnych na przestrzeni lat. Realizacja obiektów przedszkolnych w dzisiejszym pojęciu – budynków projektowanych jako obiekty przedszkolne – ma miejsce w początkach XX wieku. Rozwiązania projektowe są coraz bardziej przyjazne małemu dziecku, ponieważ na rozwój funkcjonalno-przestrzenny obiektów edukacyjnych mają wpływ nie tylko pomysły architektów, ale również zagadnienia z zakresu rozwijającej się pedagogiki i psychologii.