Partycypacja społeczna w planowaniu przestrzennym – stan obecny i wyzwania
Auteur(s): |
Krzysztof Kafka
(Politechnika Śląska, Wydział Architektury)
|
---|---|
Médium: | article de revue |
Langue(s): | polonais |
Publié dans: | Builder, mai 2022, n. 6, v. 299 |
Page(s): | 47-49 |
DOI: | 10.5604/01.3001.0015.8517 |
Abstrait: |
Warunkiem skutecznego oraz sprawnego planowania przestrzennego jest włączenie jak najszerszych grup uczestników w procesy i procedury sporządzania dokumentów planistycznych na poziomie prawa lokalnego, a w szczególności miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Partycypanci społeczni w planowaniu przestrzennym, będący pewnym podzbiorem wszystkich partycypantów, stanowią bardzo szeroką oraz zróżnicowaną wewnętrznie grupę. Ich udział w procesach i procedurach planistycznych jest uwarunkowany przepisami prawa oraz ogólnie przyjętymi zasadami tzw. dobrej praktyki planistycznej i administracyjnej. W obecnym stanie prawnym decydujący głos w zakresie partycypacji społecznej w planowaniu przestrzennym mają organy gminy. To od decyzji wójta, burmistrza oraz prezydenta miasta, a w mniejszym stopniu od urbanisty i planisty, zależą przyjęte rozwiązania planistyczne. W praktyce planistycznej partycypacja jest realizowana w bardzo ograniczonym zakresie, określonym przepisami obowiązującej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Udział społeczny w procesach i procedurach planowania przestrzennego szczebla lokalnego powinien być realizowany w formie szerokiej oraz otwartej partycypacji społecznej. Jej uczestnikami powinny być zarówno osoby fizyczne, prawne jak i formalne oraz nieformalne grupy społeczne. W artykule przeanalizowano aktualny stan regulacji prawnych w Polsce w zakresie partycypacji oraz przewidywane kierunki zmian w tym zakresie. |
- Informations
sur cette fiche - Reference-ID
10704646 - Publié(e) le:
19.02.2023 - Modifié(e) le:
19.02.2023