Strategie i instrumenty miejskiej polityki przestrzennej na przykładzie południowego nabrzeża Tamizy w Londynie

Przedmiotem artykułu jest analiza wybranych dokumentów strategicznych i instrumentów miejskiej polityki przestrzennej wyrażających politykę przestrzenną miasta Londynu w skali okołomiejskiej oraz w skalach wybranych dzielnic. W artykule zwraca się szczególną uwagę na współzależność między tymi dokumentami, a zwłaszcza na ich komplementarność i spójność. Autorzy skoncentrowali się na zagadnieniach sposobów kształtowania relacji przestrzennych oraz funkcjonalnych występujących na styku miasta i rzeki. W polityce przestrzennej Londynu zwraca się uwagę, że relacje te mogą zarówno wpływać na strukturę miasta, jak i tworzyć warunki rozwoju oraz poprawy walorów krajobrazowych miasta. Cele takiej polityki przestrzennej mogą być więc lokowane zarówno na płaszczyźnie przestrzenno- -funkcjonalnej, jak i społecznej oraz ekonomicznej. Mogą być także sposobem aktywizacji i dogęszczania centrum miasta. Relacje miasto–rzeka odniesiono do konkretnych przestrzeni południowego nabrzeża Tamizy, które może być tratowane jako obszar kluczowy dla osiągania celów strategicznych całego miasta.