Rozważania o przestrzeniach publicznych

P rzedmiotem a rtykułu są rozważania o podstawach funkcjonowania przestrzeni publicznej we współczesnym mieście wobec zaniku tradycyjnych sposobów użytkowania tej przestrzeni, które uformowały historyczne miasta. Przestrzeń publiczna może być odczytywana jako istota mitu miasta tradycyjnego lub jako istota mitu miasta zwartego – metropolii. Obydwa mity stanowią podstawę nowych dróg rozwoju miejskiej przestrzeni publicznej: lokalną i globalną. W Warszawie największy potencjał życia społecznego wydają się mieć przestrzenie uznawane za „nieurządzone” i „niezagospodarowane”, lecz intensywnie użytkowane, o wyrazistej funkcji społecznej. Mają one potencjał wytworzenia formy miejskiej przestrzeni publicznej, o ile będzie ona syntezą istniejących sposobów użytkowania. Równolegle z rozwojem lokalnych przestrzeni publicznych poza centrum miasta należy zapewnić w nich miejsce dla globalizacji.